عمل سزارین در شاهنامه

در داستان تولد رستم خوندم که چون رستم خیلی بزرگ بود و امکان تولد طبیعی نبود، سیمرغ به زال گفت که با مست کردن رودابه و پاره کردن تهیگاه، و بعد دوختن محل و استفاده از دارویی برای جوش خوردن، نوزاد به دنیا میاد و آسیبی به رستم یا رودابه نمیرسه:

بیاور یکی خنجر آبگون		یکی مرد بینادل پرفسون
نخستین به می ماه را مست کن		ز دل بیم و اندیشه را پست کن
بکافد تهیگاه سرو سهی		نباشد مر او را ز درد آگهی
وزو بچه‌ی شیر بیرون کشد		همه پهلوی ماه در خون کشد
وز آن پس بدوز آن کجا کرد چاک		ز دل دور کن ترس و تیمار و باک
گیاهی که گویمت با شیر و مشک		بکوب و بکن هر سه در سایه خشک
بساو و برآلای بر خستگیش		ببینی همان روز پیوستگیش

خوب این فرق چندانی با سزارین امروزی نداره و جالب اینجاست که تو ویکیپیدیا خوندم اولین سزارین ها حدود سال ۱۲۰۰ میلادی به بعد بودن که مادر در هیچکدوم زنده نمونده بود در حالیکه فردوسی بین ۹۲۳ و ۱۰۲۰ میلادی زندگی میکرده.

با اینکه این احتمالا فقط یک تئوری بوده، چون فردوسی حکیم بوده هیچ بعید نیست که این واقعا در ایران انجام شده بوده.