معمولا اول خبر بد رو میدن ولی چون اصولا ما کارامون برعکسه، اول جشن سده ، جشن پیدایش آتش و جشن ملی فراموش شده ایرانی ها رو تبریک میگم.
تسلیتم برای این بود که دیروزپرویز یاحقی رو از دست دادیم.
عجب سال بدی بود امسال برای موسیقی... اول علی تجویدی، بعدشم پرویز یاحقی...
من هیچ چیزی رو بیشتر از زدن آهنگای قدیمی با پیانو رو دوست ندارم. از کارای پرویز یاحقی یکی میکده بود که خیلی دوست داشتم، یکیم ببداد زمان یا برگ خزان (که فکر نمی کنم کسی باشه که تا حالا نشنیده باشدش)
البته هنرمندا، مخصوصا این قدیمیا (که برعکس این دگوریای جدید واقعا هنرمند بودن) تو آهنگاشون زندن...
