چارشنبه سوری یکی از آیین و جشنهای کهن ایرانیان است و در این شب رسم است که آتش روشن کنند و از روی آن بپرند و در زمان پریدن بخوانند: «زردی من از تو، سرخی تو از من»
چهارشنبه سوری در چند متن کهن مانند شاهنامه وجود داره. تازه با اینکه شاهنامه بیشتر از ۱۰۰۰ سال پیش نوشته شده، چارشنبه سوری رو در دوران بهرام گور ساسانی آورده که خودش نزدیک هزار سال قبل از فردوسی و شاهنامه بوده. حالا بعد از اینهمه سال فقط شاید ۱۰ یا ۲۰ ساله که مردم یادشون رفته چارشنبه سوری یعنی پریدن از روی آتیش نه نارنجک و موشک و اینا.
حالا باز خوبه اونا که تو ایران جرات دارن برن بیرون وسط بمب بارون میتونن از روی آتیش بپرن. اینجا تو تورنتو یه چارشنبه سوری درست داشتیم که اونم ۲ سال پیش تبدیل شد به رفتن به میدون و رقصیدن. البته اینکه یکی از محله های مهم تورنتو با آتیش بازی ایرانی چند ثانیه روشن میشه خیلی خوبه. ولی چارشنبه سوری یعنی از روی آتیش پریدن و «زردی من از تو، سرخی تو از من» خوندن نه «آتیش بازی».
اینم پرسش و پاسخی درباره چارشنبه سوری
بروز شد: باید اضافه کنم که امسال در ریچموندهیل کانادا، شهردار بسیار خوبش مراسم چهارشنیه سوری بسیار خوبی برگزار کرد که اگرچه زیر بارون شدید بود ولی واقعا سنت چارشنیه سوری رو حفظ کرد. البته من سعادت نداشتم خودمو به موقع برسونم ولی عکساشو دیدم.
